kuş sesi kadar beyaz
renkler bizi aldatıyor
ikimizden birimiz beyazız
kuş sesi kadar beyaz
o sen olasın
ikimizden öteki
sırtında mavzer
kolunda kesik
kömür karası yemin billah
dediğim
bahtından esinlenir
birimiz nisana musallat olmuş
durduk yerde
çiğner ilkyazı
ağzında kuş üzümü
kahve tadı
tüketir kekre bir ideolojiyi
yalnız başına
birimiz boğazına kadar sevdalı
sen gideli çok oldu
mutlak sebebi o
renkler o dem
beni aldatıyor
renkler şimdi yüreğim
azıcık bulut beyazı
çağıramam seni
şehir davetkar değil
gülmesen de bu ayazlı mevsimde
cam kırığı topla geceleri
ellerimi döşüne koy
renkler üşümez
aşklar yenik düşer
joan roig - katalan şiiri
çev.kitapsevenlerle
