yalnızlık şimdi
güvercinin kanatları
iki yanı bir
aynı rüzgara koşuyor
her şey eşit
kadın ve erkek
dahil
yapayalnızız ama tutkulu
gökyüzüne uzuyor
çınar
uzuyor elleri
elleri kısmet kırmızısı
yalnızlaştıkça çürüyor
köklerinden
kuşlar başka yerlerde dırdırcı
başka yurtlar, genç dallar ağırlıyor
çırpınan yüreklerini
şorak bir ovada
bir başına kalmanın sorumsuzluğu
hatıralarını siliyor kuşluk yağmurları
çınar
yalnızca bir ağaç
vakti bilmiyor
uzun olduğu müphem bir hayat
sersem aşk mağdurları
gölgesini de çiğniyorken
acıyor hasret sayrısı
çınar
umarsız
yanlışı günah
bir çocuk kadar
içten
kararınca düşkünlük hali
onunkisi
iyi kötü ziyaretçisi de varken
devriliyor boynu
yüklüyor ne varsa birikmiş
vebali de boynuna
imkansızlıklarıyla yürüyor
çınar bir ağaç
karıncalar geziyor
bedeninde
bir türküye dönüştürüyor
bir ozan
bir ağacı
bir akşam
bitiyor yaşam
senle ben henüz
orman da olamadan
M.Bartlett (Çev. Kitapsevenlerle)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder