Acıları ham ipek bir göynek yapıp
esvabımın arasına koydum
kuşluk vakti
umut çöle dik duran
zavallı, kalıpta buz
Eğildikçe güneş yanağından
eriyor
Haykırıyor edepsiz
ayrılığa düşmüş bir aşık
havasında bir çengi
dans ederken yanıbaşında
burnunun ucunu göremiyor
sevda vurmuş zaar.
Sir Martin Lewis Neville - Çev. kitapsevenlerle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder