4 Kasım 2015 Çarşamba

unutmak üzerine tuhaf bir şiir















ben çabuk unuturum
sanırım
şapkam yağmur dolu
misal 

o dem
aylardan zemheri 
yalan olmasın
belki o yüzden 

çabuk unuturum
emin olmuşluğum da yok 

belki demem ondan
yıllardan şimdi akşam
karanlık ve kıtlık var memlekette
belki
her şeyin müsebbibi o
karanlık ve kıtlık
kimse bilemez 

sen de bilmezsin
şu dağ eteğinde
kadınlar dizlerinde sallıyor
erken doğmuş süt bebeklerini 

bilmezsin
belki de "sebep o" der geçersin
ama ben 

çarçabuk unuturum vesselam
sen dahi göz bebeğine yaz 

unutulmasın
yıllardan ay tutulması 

o dem
her çocuk mülteci
erken öldürülmüş bir savaşı
belki 
oynuyorlar
belki
sırt ağrısında arıyoruz
küfürleri
gereksiz, mahzurlu, kıtipiyoz
küfürleri
küfürleri diyorum ve sen hiç oralı olmuyorsun
halin hal değil
bir sallanıyor ki dünya
şu yana doğru
gözümü belki
bir sallanıyor ki
karanlık bir yarasanın uçuşunda açıyorum
mağarası iğfal edilmiş
açıyorum gözümü ama
her yer zifiri karanlık
ben her şeyi 
cidden unutmuşum
tanrı hangi yoksulun acılarında
zafiyetini ölçüyor 
unutmuşum
belki sen de sendikacısın da
senin rengin sarı
yemin ederim öyle
yalıyorsun ama gün doğmuyor
yalıyorsun 
biliyorsun ama
insan unutur
belki
yerin sıcak
sırtın kavi
rengin de dedim ya
sarı
mutlu ve mamursundur belki
yine de
herkes bir kere ağlayabilir
sevdiği düşer aklına
yahut çöp batar 
gözleri dolu dolu
yeminle
belki
yürek bir saate inat
atmaktadır sessizlikte
tik tak, taktik
belki benden başka kimse
sevmiyordur
avuçlarının içini
belki bir sevgili düşer
kanunsuz
sıyrılır eski bir asker
kusursuzluğundan
belki
ben avuçiçime ağlarım
unutmuş da olabilirim
o yalın gerçeği de
herkes bir kere erken ölebilir
herkes bir kere ölebilir
herkes ölür
yalın gerçek belki
unutulmuştur
insanlık hali
belki
mevsimlerden yalnızca kuşluktur
herkes biteviye üşür
belki yine unuturum
şapkam yağmur dolu
bir kere ağlarım
ben avuçlarıma ağlarım üstelik 

o dem
sular denize koşar
yukarıda tanrı var
vakit
porselen bir lambanın
ışığını emerek
tükenmiştir
belki 
hiç unutmam
belki 
yer gök sen olursun
yemin ederim olursun
belki 
tanrı boş zamanında
mutedil bir gün yaratır
belki
hiç unutmaz
habersizce
sen gelirsin 

belki bir şiir yazarım 
belki 
belki de herkes gibi bir kere erken ölmem 
şuracıkta yaşarım 


mustafa doğan 1974 / bozburun

 (*) bir yarım yoksuzluk adlı şiir kitabından (ölü şairin defteri)
(**) şiirin yayını için izin alınmıştır.
(***) görsel http://ankakedisi.com/ankakedisi/yazilar/her-seyi-anlamsiz-kilan-olum/ den alınmıştır

Hiç yorum yok: