pencere

pencere

karanlığı soluyorum yine

yine görmediklerime bakıyor gözlerim

yine bir pencere

maviye döndürmüş ustası ağacı

umut eklemiş, yaldızlı bir umut

pencere umuttur yazmış

alışılmadık ve görünmez

kem kalemlerin işi değil

yalnızlığın mesleği

imkansızlığın orta yeri

yaşamanın motoru

silahlı gücü direncin

aşk varsa umut var yazıyor

şimdi kızıla dönmüş çerçeve

ardı gökyüzü

içi gökkuşağı

rengi tek

umut imkansızlığın düşmanı

imkansızlık aşkın yareni

hayat böyle uzayıp gidiyor

bakıyorum

akşam olmuş

kısalmış kalan zamanlara

yatıyor

uyuyorum

sabah yine pencere

yine imkansızlık

yine umut

sövüyorum gelmişime geçmişime...

(Fizan 2013)

Mustafa Doğan

(her şey "ölü şairin defteri'nde yazılı aslında)