çocuk düşlerimde
kaldım
aydınlık bir
yüzyıl geçiyordu dünyadan
şu yana dönüyordu
toprak, deniz ve gökyüzü
güneşi daim bende
öteki yandan
bastırıyordu karanlık
uykusu yastık
üstü
başım başımda
şimdilerde
yadırganır oldu
düşler
çocuklar da adam
akıllı
olsun
notalar bile hoyrat
gerçekçi
sol anahtarının
önünde
hiç kimse olmaktı
niyetim oysa
o vakitler
daha çocukken
daha bilmezken
her malın
bir ederi
olduğunu
izin vermediler
iyi kalemlerle
imza atanlar bir
bir de yakan
bomba yapanlar
bir de şerikleri
bir de erkekleri
egemen
kim ne isterse
vermezdiler
kuralları böyle
amenna
kimse olmamaktı
niyetim
daha çocukken
tanrı icazet
lütfettikçe
böyle mahzun
böyle temiz
böyle katıksız
kalacaktım
evrende bir yerde
çok da yer
kaplamazdım
şuncacık
cürümümce işte
işte bu
kadarcıktım
gözyaşım toprağa
düşsün yeterdi
bir çığlık çıksa
ağzımdan
bir kahkaha
çınar yaprağına
çarpsın
o dahi kabulüm
bir satırlık
olsun istedim
yaşam öyküm
buncacık
heyhat
ağaçlar erken
öldükçe
bir yerinde
gezegenin
çocuklar çabuk
büyüyordu
her yerinde
düşlerimden çabuk
eksik sevda
mezarlarında
geçmişim
hiç çocuk
olmamışım
en çok ona
yanarım
merhamet dağı adlı şiir kitabından...
m.tahir iloğlu (1984 - bodrum)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder