Uzak ve derin bir maviydi
rengi
keşke ölseydim dedi
çekik yüzlü, batıl inançlı ve hoyrat dokunuşlu
adam.
Sağında yıldızsız bir gece
önünde sığınmacı bir aşk
içi bir geçti bir geçecek
yığıldı kaldı
hatırasına.
Işık sızdı
sanırım sabah
öncesi ışıksızdı
adam ağzında yemen türküsü
burkulmuş yüreğiyle
su serpti yüzüne.
Aynı gün, günler aynı dedi
saçları ve tırnakları uzuyordu
biteviye
sorgusuz.
Solundan geçip gitti
ebabil kuşu
gördü göreceğini
görmedi kuşu
adam.
Geçip gitti ömrü
orta yerinden
yıkıldı kaldı
bir yerine uzak bir gezegenin.
Kimseler tanıdık değildi
esrik bir kafaya
iki ayaktan
ibaretti adam.
Öldü
kuşluk vakti
keşke ölseydim demeseydi
uzak ve derin bir mavide
ada olacaktı.
M.Bartlett (Çev. Kitapsevenlerle)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder